بعد از آن واقعه

بعد کنکور انگار بهم امپول بی حسی زدن

بی حالم

مبهوتم

گیجم

حالم به هم میخوره از خودم و دنیا. 

والسلام. 

شاید !

... شاید هنوز هم دیر نیست ...

تحلیل مشکلات خاورمیانه در دو جمله :))

این که زاده ی آسیایی رو میگن جبر جغرافیایی  !

 

 

این که لنگ در هوااااااایی ، صبحونت شده سیگار و چایی ...

باید بروم !..

من شاهد نابودی دنیای منم ! باید بروم دست به کاری بزنم !..

روزه میگیرین شما ها ینی؟ :))

خونه ی ما هیچ کس روزه بگیر نیست و همین باعث شده ماه رمضون واسه ما فقط محدودیت باشه و نتونیم بیرون که هستیم چیزی بخوریم :|

تهران داره هی گرم تر میشه و کلافگی تابستون باز داره گریبان منو میگیره که گرمایی هستم و همش دارم میپزم :(

میخوام تابستون برم کلاس سه تار  ، خدا کنه بشه :) خیلی ذوق دارم براش ^____^

درس خوندنم بهتر شده اما به شدت غذا  میخورم و دارم تپل میشم :( باید جلوشو بگیرم :|

موقع تایپ کردن هرچی که میخوام بنویسم از مغزم میپره :|||||||||||| کلی مطلب داشتمآ ولی یادم نیس :/

فعلا همین :}

studying :|

چیکار کنم درس خوندنم بیاد ؟ :| کلافه شدم خووووو -_____-

یکی از چالش های من

از کمال گرایی تا حالا خیلی ضربه دیدم

وارد جزییات نمیشم

ولی تفکر صفر یا صد خیلی بده

اینکه بگی یا اون که من میخوام یا هیچی !

بالاخره ادم باید راضی بشه به یه چیزی

تلاششو بکنه تا جایی که میتونه اما بالاخره باید راضی بشه  آدم

از این به بعد سعی میکنم بهتر شم :}

پوچ مطلق

یه حس و حال عجیبیه .

حس میکنم من تا ابد باید تنها بمونم .

کسی منو درک نمیکنه منم تحمل هیچ آدمی رو ندارم .

وقتی به معقوله ی زندگی مشترک فکر میکنم میخوام بالا بیارم از اینکه دو نفر باید همو راضی نگه دارن و بسازن و توقعات همدیگه رو تامین کنن ، نمیدونم چرا واسم چندش آوره دست خودم نیست .

عشق تو کتم نمیره آخه . از تولید مثل بیزارم حتی :)) اینکه ما تصمیم بگیریم یکی وارد این دنیا شه حتی اگه وضعیت مناسبی داریم ...

کلا نمیتونم بپذیرم .

با مسایل پایه ای زندگی مشکل دارم ، آخه مامان بابام همیشه با هم خوب بودن و هستن  ، من نمیدونم چمه .

خودمم ار این غیرعادی بودنم بدم میاد :/

اما نمیتونم به خودم تحمیل کنم که مث بقیه فکر کنم .

گاهی حس میکنم تا حالا هیچ کس مث من انقد خل نبوده :))

کلی درس دارم اومدم اینا رو مینویسم =)))))) معلوم نیس واقعا چمه =)))))))

چرند و پرند

کمبود یه دوست همراه که درکم کنه شدیدا حس میشه ولی خب فعلا راهی نیس واسه دوست پیدا کردن :( دوست زیاد دارم ولی اونی نیستن که من میخوام :( پ.ن: اینستا دلمو زده ، همه اونجا خوشبختن انگار . شده جزیره ی خوشبختا نمیخوام برم دیگه :/

مسیر زندگی

وقتی رشته ی تجربی رو انتخاب کردم اصن عقل و هوشم تعطیل بود انگار . یعنی مدیر و ناظم میگفتن نمره هاش عالیه یا تجربی یا ریاضی :|

همیشه شاگرد زرنگی بودم با نمره های 19-20 و این درسآ رو دوس دارم ولی این درسآ منو راضی نمیکنه . 

یا باید میرفتم هنر یا نهایتا انسانی :/

وقتی خانوادم با هنر مخالفت کردن منم لج کردم گفتم نمیرم انسانی و اومدم تجربی و حالا اینکه کنکورش سخته به کنار ، راضی نیستم . سردرگمم . جدیدا عصبیم و پاچه ی همه رو میگیرم .

نمیتونم درس بخونم  .

لنگ در هوایی کنکوری بودنمم هست این وسط ولی کلا یه موجودیم که رو هوا موندم عاطل و باطل .

از یه طرف میگم حالا بخوام هرجور هنریو دنبال کنم غیراکادمیکم میتونم ولی ....

مامانمم هی میگه کنکور بدی خوب میشی :| بابااااا این مسایل توو من خیلی ریشه داره حل نمیشه باید راه حل پیدا کرد :/

 

 

چند روزه نگران داداشمم و اصنم نمیتونم به روش بیارم . توی موقعیت سختیه ولی غدبازی باعث میشه بروز نده . هی میخوام باهاش بحرفم ولی میدون نمیده :| همیشه نگرانشم نمیدونم چرا :)) با اینکه خیلیم از من قوی تره :))

 

 

نامزدی دخترعمومم بعد کنکوره اصن حال ندارم فک و فامیل چسان فیسانو ببینم ولی از یه طرفیم میگم باید تیپ بزنم خلاصه مغزمو درگیر کرده .

 

 

بازم با همه ی اینا مشکل اصلیم کنکوره و درگیری های شخصیم با خودم :))

حداقل نوشتن یه کم آرومم میکنه :/

برم سر درس :(